چقدر کسی باید ناقص العقل باشد؟ گردیدن دور سنگ، کشتن یهودی بالغ، ازدواج با دختر۶ ساله، علم بی‌کران

کد شبهه : 10023

متن شبهه یا سوال:

متاسفانه با گسترش برنامه های ارتباط مجازی ، محیطی برای مخالفان و دشمنان دین فراهم شده تا به هر زبانی به مخالفت پرداخته و معتقدان این دین را دچار شبهه و تردید کنند ، چندیست که متن زننده و توهین آمیزی در فضای منتشر شد که ما بخاطر بی احترامی آن متن به مقدسات از آوردن متن خودداری کرده ، ولی شبهات موجود در آن متن را به صورت سوال ذکر کرده و پاسخ میدهیم.

۱. چرا مسلمانان  با این‌که یگانه ‌پرست هستند به سنگ یا به کعبه سجده می‌کنند؟ آیا طواف کعبه بت پرستی نیست؟

۲. آیا کشته شدن تمام مردان بالغ یهود بنی قریظه که کافر هم نبودند ، بدست امام علی(ع) حقیقت دارد؟

۳. چگونه قابل پذیرش است که کسی با دختر 6 ساله ازدواج کند؟ (ازدواج پیامبر «ص» با عایشه)

۴. شیعیان، امام صادق را غول علم و دانش بیکران به همه معرفی کرده اند! حال بماند که این دریایی علم و دانش شیعیان جهان هیچ سند و مدرکی برای اثبات این ادعای پیروانش بر جای نگذاشته است حتی یک برگ دست نوشته، حتی یک کشف و یا اختراع !!! آیا این مطلب حقیقت دارد؟

پاسخ تفصیلی

با توجه به اینکه نویسنده این متن آنقدر بی شخصیت و فاقد شعور است و حتی اگر مستند ترین و مستدل ترین جواب ها را به او بدهیم نمی پذیرد ، با این حال برای جویندگان حق و حقیقت پاسخ سوالات بالا را در حد توان بیان میکنیم.

قبل از بیان پاسخ ها باید گفته شود ، همانطور که مطلع هستید شبهات جدید را بگونه ای مطرح میکنند که اولا دارای بخش های مختلف و غیر مرتبط هستند ، گاهی چند شبهه را به هم وصل کرده و در یک متن می آورند ، برای اینکه ذهن مخاطب را درگیر کنند ، و همچنین برای اینکه جواب هایی برای آنها ذکر نشود یا اگر ذکر میشود آنقدر طولانی و تفصیلی باشد که از حوصله مخاطب خارج باشد و آنها را مطالعه نکند و همچنان ذهنش در رابطه با آن مطالب درگیر باشد.

سوال: ۱. چرا مسلمانان  با این‌که یگانه ‌پرست هستند به سنگ یا به کعبه سجده می‌کنند؟ آیا طواف کعبه بت پرستی نیست؟

جواب: 1.مسلمانان (شیعیان) یگانه پرست هستند و تنها در مقابل خداوند یگانه و به خاطر او سجده می کنند اما از نظر اسلام سجده ای که در عبادتی مثل نماز انجام می گیرد دارای شرایطی است که آن شرایط باید رعایت شود از جمله آن شرایط این است که انسان در موقع سجده رو به قبله (کعبه) بوده و پیشانی خود را بر زمین و یا چیزهایی که از جنس زمین است و یا از زمین می روید بگذارد و این به معنی سجده برای سنگ یا برای کعبه نیست. یعنی بین سجده بر سنگ و سجده برای سنگ تفاوت بنیادین و ماهوی وجود دارد و بدیهی است که آنچه شرک و حرام است سجده برای سنگ است نه سجده بر سنگ. سجده ما مسلمانان بر روی سنگ و به سوی قبله (کعبه) است. در حالی که بت پرستان برای سنگ یا اشیاء دیگر سجده می کنند!. این مطلب مهم و فرق بزرگی است بین سجده کردن یک مسلمان و سجده کردن یک بت پرست که باید به آن توجه شود.

در جواب کسی که طواف را بت پرستی می داند باید گفت معیار بت پرستی چیست؟ آیا صرف تعظیم به یک جا یا یک شخص بت پرستی است؟! اگر این طور باشد اکثر مردمی که به یکدیگر احترام می گذارند بت پرست هستند!
اما درباره فلسفه طواف و گردش به دور کعبه باید گفت اولا این کار به دستور خداوند متعال انجام می شود. پس وقتی به دستور خدا انسان یک کاری را انجام می دهد، آن کار می شود اطاعت و عبادت خداوند ، نه بت پرستی همانطور که گفته شد اگر تعظیم و سجده و بزرگداشت برای خود آن سنگ و بت باشد اشکال دارد و بت پرستی نامیده میشود ، حال آنکه مسلمانان به دستور خداوند و برای او سجده میکنند و هدفی جز تعظیم و تعبد خداوند ندارند.

سوال: ۲. آیا کشته شدن تمام مردان بالغ یهود بنی قریظه که کافر هم نبودند ، بدست امام علی(ع) حقیقت دارد؟

جواب: 2. براي روشن شدن ماجراي جنگ با بني قريضه نكاتي ياد آوري مي شود:

اول: ميان پيامبر و بني‌قريظه و دو طايفه ديگر يهود، پيماني منعقد شده بود که براساس آن، تعهد کرده بودند که هرگز عليه پيامبر و ياران وي قدمي برندارند. با دست و زبان به آنان صدمه‌اي نرسانند، نيز اسلحه و مرکب در اختيار دشمنان حضرت قرار ندهند. اگر برخلاف اين رفتار نمودند، پيامبر با آنان همانند دشمن رفتار نمايد. (1)

دوم: يهود بني‌قريظه، در جريان جنگ احزاب (خندق)، شهر مدينه را دچار نا امني کردند و پیمان خود را شکست. بطوریکه براي ترساندن مسلمانان به خانه‌هاي آنان ريختند. اگر مراقبت پيامبر نبود و گروهي را براي استقرار امنيت در شهر، از لشکرگاه به داخل شهر اعزام نمي‌کرد، چه بسا نقشه شوم بني قريظه عملي مي‌شد. شهر به دست آنان سقوط مي‌کرد. مجاهدان مسلمان را مي‌کشتند و اموال شان را به غنيمت مي‌گرفتند. زنان و اولاد آنان را اسير مي‌کردند. (2)

سوم: حکم تورات که کتاب خود یهودیان است ، درباره جنگ چنين است: «هنگامي که به قصد نبرد، آهنگ شهري نموديد، نخست آنان را به صلح دعوت نما، اگر آن ها از در جنگ وارد شدند، شهر را محاصره کن. چون بر شهر مسلط گشتي، همه مردان را از دم تيغ بگذران، ولي زن‌ها و کودکان و حيوانات و هر چه در شهر موجود است، همه را به عنوان غنيمت بردار». (3)

چهارم:  به روايت تاريخ مجازات يهوديان بني‌قريظه، بر اساس حکم تورات انجام شد. سعد با بني‌قريظه هم‌ پيمان بود و بني‌قريظه پذيرفتند به هر صورت که سعد داوري و حکم بیم یهودیان و مسمانان قرار گیرد، و با انتخاب یهودیان پیامبر اکرم (ص) نیز حکمیت سعد را پذیرفت. او داوري کرد مردان آنان که در توطئه شرکت داشتند، کشته شوند؛ زنان و کودکان اسير گردند؛ اموال شان در اختيار مسلمانان قرار گيرد. (4)

پنجم: پيامبر پذيرفته بود که يهود بني قريظه با وجود خيانت بزرگي که کرده بودند، مي‌توانستند اسلام بياورند، تا از جنايات آنان صرف نظر کند و آنان به زندگي خود ادامه دهند، ولي یهودیان لجاجت کرده، بر دشمني نسبت به اسلام پافشاري کردند! (5)

در تفسیر المیزان گفت گوی میان بزرگ یهود بنی قریظة با آنها چنین ذکر شده است:
كعب بن اسد (بزرگ بنی قریظة) به یهودیان گفت: اى گروه يهود بلايى است كه مى‏بينيد به شما روى آورده، و من يكى از سه كار را به شما پيشنهاد مى‏كنم، هر يك را صلاح ديديد عملى كنيد.

پرسيدند، بگو ببينيم چيست؟ گفت: اول اينكه بياييد با اين مرد بيعت كنيم، و دين او را بپذيريم، براى همه شما روشن شده كه او پيغمبرى است مرسل، و همان شخصى است كه در كتاب آسمانى خود نامش را يافته ‏ايد، اگر اين كار را بكنيم، هم جان و مال و زنانمان محفوظ مى‏شود، و هم دين خدا را پذيرفته‏ايم.
گفتند: ما هرگز از دين تورات جدا نخواهيم شد، و آن را با دينى ديگر معاوضه نخواهيم نمود.

گفت: دوم اينكه اگر آن پيشنهاد را نمى‏پذيريد، بياييد فرزندان و زنان خود را به دست خود بكشيم، و سپس با محمد نبرد كنيم، و حتى اموال خود را نيز نابود كنيم، تا بعد از ما چيزى از ما باقى نماند، تا خدا بين ما و محمد حكم كند، اگر كشته شديم بدون دل واپسى كشته شده‏ايم، چون نه زنى داريم، و نه فرزندى و نه مالى، و اگر غلبه كرديم تهيه زن و فرزند آسان است ، گفتند: مى‏گويى اين يك مشت بيچاره را بكشيم؟ آن وقت ديگر چه خيرى در زندگى بدون آنان هست؟

گفت: اگر اين را هم نمى‏پذيريد بياييد همين امشب كه شب شنبه است، و محمد و يارانش مى‏دانند كه ما در اين شب نمى‏جنگيم، از اين غفلت آنان استفاده نموده به ايشان شبيخون بزنيم، گفتند: آيا حرمت شب شنبه خود را از بين ببريم؟ و همان كارى را كه گذشتگان ما كردند بكنيم، و به آن بلاى كه ميدانى دچار شدند، و مسخ شدند ما نيز دچار شويم؟ نه، هرگز اين كار را نمى‏كنيم، كعب بن اسد وقتى ديد هيچ يك از پيشنهادهايش پذيرفته نشد، گفت: عجب مردم بى عقلى هستيد، خيال مى‏كنم از آن روز كه به دنيا آمده‏ايد حتى يك روز هم در خود حزم و احتياط نداشته‏ايد.

با توجه به مطالب بالا روشن شد که آنها دانستند که حضرت (ص) حق است و در این حال باز هم لجاجت نمودند.

ششم:  پيش از بني‌قريظه ، پيامبر(ص) يهوديان بني‌قينقاع و بني‌النضير را بخشيد؛ اما آنان رفتند و کفار قريش را تحريک کردند، که جنگ بدر و احزاب را عليه مسلمانان راه انداختند. صدمات و خسارات زيادي به مسلمانان وارد شد! اگر مجدداً به يهوديان اجازه مي‌دادند که از مدينه خارج شوند، باز عليه مسلمانان دست به توطئه و دشمني مي‌زدند.

هفتم: گزارش‌ها درباره تعداد کساني که کشته شدند، بسيار متفاوت است. برخي تعداد آنان را چهل تن ذکر کرده و برخي بيش تر. ناهمگوني آمار، درستي گزارش‌ها را زير سؤال مي‌برد. (6)

هشتم: يهوديان، در طول تاريخ سعي کرده‌اند که مظلوم نمايي کنند . آمار کشته‌هاي خود را که توسط مخالفان به قتل رسيده‌اند، همچنين چگونگي کشته شدن آنان را به صورتي جلوه دهند که نشانگر مظلوميت و مقاومت آنان در راه عقيده و ايمان باشد! بر همين اساس درباره کشته شدگان يهود در جنگ جهاني دوم، آمار بسيار متفاوت و اغراق آميز است. برخي شش ميليون، بعضي هشت ميليون و حتي نه ميليون تن آمده،‌ گروهي تعداد کشته‌ها را در اردوگاه «آشويتس» يک ميليون و 350 هزار تن نوشته‌اند! در اردوگاه‌هاي ديگر اختلاف نقل‌ها متجاوز از يک ميليون تن ذکر کرده‌اند. (7)
در اين که تعدادي از جنايتکاران و توطئه‌گران يهوديان بني‌قريظه کشته شده‌اند ، ترديدي نيست، ولي چند نفر و چه افرادي بودند، توسط چه کساني و چگونه کشته شدند، جاي بحث و ترديد فراواني است.

از روحيه پيامبر (ص) و عفو و بخشش حضرت، مي‌توان برداشت کرد سران يا جنگجو‌يان شان (8) ( که تعدادشان محدود بود) کشته شده‌اند. در اسلام اسيران عادي را اعدام نمي کنند اما کساني که از سران دشمن به حساب مي آيند يا اگر آزاد شوند از دشمني و جنگ دست بر نمي دارند ، حاکم اسلامي مي تواند آنان را به قتل برساند. يهوديان بني قريظه که کشته شدند، جزو همين گروه بودند.

با توجه به مطالب بيان شده، آنان اسيران جنگي به معناي خاص آن نبودند، بلکه در واقع پيمان شکناني بودند که از داخل به اسلام ضربه وارد کردند. حکم جاسوس را داشتند و جاسوس غير از اسير جنگي است.

نهم: همانطور که بیان شد کساني که کشته شدند، جنگجويان و توطئه‌گران بني‌قريظه بودند، نه آنکه تمام مردان بالغ کشته شده باشند این حرف دروغ بزرگیست.

دهم: در باره كشتار يهوديان بني قريظه به دست امام علي (ع) به نظر مي رسد امام علي نيز از جمله كساني بودند كه حكم الهي را در باره يهوديان اجرا نموده اند. اما تاريك نمايي هايي كه در اين باره انجام شده با آنچه بيان شد قابل پذيرش نبوده و مورد تاييد منابع نيست.
براي آگاهي بيش تر به کتاب: پيامبر و يهود حجاز، نوشته مصطفي صادقي و فروغ ابديت از آيت الله جعفر سبحاني ، مراجعه نماييد.

پي‌نوشت‌ها:

[1] فروغ ابديت، ج1، ص 466، جعفر سبحاني، ناشر : مركز انتشارات دفتر تبليغات اسلامي سال چاپ 1370 ش .
[2] همان، ص 155.
[3] تورات،‌سفر تثنيه، فصل 20.
[4] ارشاد، ج1، ص 98 ـ 99، شيخ مفيد، ترجمه رسولي محلاتي، تهران، انتشارات علميه اسلاميه .
[5]همان، ص 103.
[6]مصطفي صادقي، پيامبر(ص) و يهود حجاز، ص 184-192، قم، بوستان کتاب، 1382 ش، چاپ اول.
[7]همان، ص 183.
[8]جعفر مرتضي، الصحيح من سيرة‌النبي الاعظم، ج12، ص 117. قم ، دارالحديث للطباعه والنشر، 1426 ق، چاپ اول .
[9]واقدي، المغازي، تحقيق: مادرسون جونز، دفتر تبليغات اسلامي1414ق، ج1، ص514؛ سيره ابن هشام، بيروت دار المعرفه، ج2، ص48.

سوال: ۳. چگونه قابل پذیرش است که کسی با دختر 6 ساله ازدواج کند؟ (ازدواج پیامبر «ص» با عایشه)

جواب: 3. ازدواج عائشه با رسول خدا در سن شش و يا نُه سالگي از دروغ‌هايي است كه در زمان بني اميه ساخته شده است و با واقعيت‌هاي تاريخي سازگاري ندارد.

دلیل :
يكي از مسائلي كه سن دقيق عائشه را در هنگام ازدواج با رسول خدا به اثبات مي‌رساند مقايسه سن او با سن خواهرش اسماء بنت أبي بكر است.
طبق نقل بزرگان اهل سنت اسماء ده سال از عائشه بزرگتر بوده و در سال اول هجري بيست و هفت سال داشته است. همچنين در سال هفتاد و سه از دنيا رفته است در حالي كه صد ساله بوده است.
اسماء در سال 73 صد ساله بوده  100 منهاي 73مساوي است با 27  پس اسما در سال اول هجرت 27 سال داشته است.
اسماء از عائشه 10 سال بزرگتر بوده 10 منهاي 27 مساوي است با 17.
پس عائشه در سال اول هجرت 17 سال سن داشته است پيامبر در شوال سال دوم هجري رسماً با عائشه ازدواج كرده است يعني عائشه در هنگام ازدواج با رسول خدا حدودا 19 سال داشته است.

(منابع کتب معتبراهل سنت):
سنن البيهقي الكبرى ج 6  ص 204 .
البداية والنهاية ج 8 ص 345 .
معرفة الأصحاب ج 4 ص 1783 .
الإصابة في تمييز الصحابة، ج 7 ، ص 487 .
التهذيب ج 1 ص 743 .

سوال: ۴. شیعیان، امام صادق را غول علم و دانش بیکران به همه معرفی کرده اند! حال بماند که این دریایی علم و دانش شیعیان جهان هیچ سند و مدرکی برای اثبات این ادعای پیروانش بر جای نگذاشته است حتی یک برگ دست نوشته، حتی یک کشف و یا اختراع !!! آیا این مطلب حقیقت دارد؟

جواب: 4. باید گفت علم تمام امامان بی کران است میان علم آنها تفاوتی نیست ، و علم همه آن بزگواران وصل به علم مطلق خداوند است ، پس میان امام صادق (ع) و امامان معصوم دیگر (ع) تفاوتی نیست.

در اینجا باید گفت خدا را شکر که دشمنان ما را احمق قرار داد ، چرا که نویسنده آن متن توهین آمیز خواست به عقیده خود علم امام صادق (ع) را به چالش بکشد ، در حالیکه توجه نداشت که ؛

اولا: بیشترین احادیث از این امام بزرگوار برای شیعه نقل شده ، برای اینکه دوره زندگي امام صادق(ع) مصادف بود با اواخر حكومت امويان و اوايل خلافت عباسيان. به سبب درگيري‏ها و اختلافاتي كه ميان اين دو خاندان به وجود آمده بود، فرصت خوبی برای فعالیت های فرهنگی – علمی پدید آمد که امام صادق(ع) از آن بهره گرفت. شيعه را توسعه داد. امام با تشكيل حلقات درس و تبيين معارف و مباني تشيع، به نشر و تبليغ اسلام پرداخت .

دوما: علمیت امام صادق (ع) مانند دیگر امامان (ع) مورد قبول و اعتراف دوست و دشمن بود چنانکه بیان شده از:

«ابو حنیفه»، پیشواى مشهور فرقه حنفى، مى‌‏گفت: من دانشمندتر از جعفر بن محمد ندیده‌‏ام.
[ذهبى، شمس الدین محمد، تذکرة الحفاظ، بیروت، داراحیا، التراث العربى، ج 1، ص 166]

«مالک بن انس»، یکی از پیشوایان چهارگانه اهل سنت و امام فرقه مالکى مى‌‌‏گفت: مدتى نزد جعفر بن محمد رفت و آمد مى‌‏کردم، او را همواره در یکى از سه حالت دیدم: یا نماز مى‌‏خواند یا روزه بود و یا قرآن تلاوت مى‏‌کرد، و هرگز او را ندیدم که بدون وضو حدیث نقل کند(1) ، در علم و عبادت و پرهیزگارى، برتر از جعفر بن محمد هیچ چشمى ندیده و هیچ گوشى نشنیده و به قلب هیچ بشرى خطور نکرده است.(2)
[1. ابن حجر العسقلانى، تهذیب التهذیب، ط 1، بیروت، دارالفکر، 1404 ه’.ق ج 1، ص 88]
[2.  حیدر، اسد، همان کتاب، ج 1، ص 53]

«شیخ مفید» مى‌‏نویسد: به قدرى علوم از آن حضرت نقل شده که زبانزد مردم گشته و آوازه آن همه جا پخش شده است و از هیچ یک از افراد خاندان او، به اندازه او علم و دانش نقل نشده است.
[الارشاد، قم، منشورات مکتبة بصیرتى، ص 270]

«ابن حجر هیتمى» مى‏‌نویسد: به قدرى علوم از او نقل شده که زبانزد مردم گشته و آوازه آن، همه جا پخش شده است و بزرگترین پیشوایان (فقه و حدیث) مانند: یحیى بن سعید، ابن جریح، مالک، سفیان ثورى، سفیان بن عیینه، ابو حنیفه، شعبه و ایوب سجستانى از او نقل روایت کرده‏‌اند.
[الصواعق المحرقه، ط 2، قاهره، مکتبة القاهره، 1385 ه’.ق، ص 201]

«ابو بحر جاحظ»، یکى از دانشمندان مشهور قرن سوم، مى‌‏گوید: جعفر بن محمد کسى است که علم و دانش او جهان را پر کرده است و گفته مى‌‏شود که ابوحنیفه و همچنین سفیان ثورى از شاگردان اوست، و شاگردى این دو تن در اثبات عظمت علمى او کافى است.
[حیدر، اسد، همان کتاب، ج 1، ص 55(به نقل از رسائل جاحظ)]

سوما: گفته شده است که هیچ سند و مدرکی برای اثبات علم آن حضرت نیست ، چه مدرکی بالاتر از این همه دانشمند و عالم که شاگرد آن حضرت بودند و به شاگردی خود افتخار میکردند از جمله آنها :
زرارة بن اعین بن سنسن شیبانى كوفى ، هشام بن حكم ، جابر بن حیان ، ابو حمزه ثمالى ، ابو بصیر ، ابان بن تغلب بن رباح بكرى كوفى ، عبدالرحمن بن حجاج بحلي ، معلى بن خنيس بزّاز كوفى ، معاذ بن كثير الكسائى الكوفى ، محمّد بن على بن نعمان كوفى ، عمران بن عبداللّه بن سعد اشعرى ، صفوان بن مهران ، حريز بن عبداللّه سجستانى ، محمد بن ابي‌عمير ، بهلول ، مفضل بن عمر جعفی و …

اینها تنها برخی از شاگردان آن حضرت بودند که هر کدام متخصص در رشته های گوناگون علمی بودند ، که ذکر تمامی شاگردان آن حضرت و بیان کار ها و تالیفاتشان ، کتاب های مفصلی را می طلبد.

و اما نکته آخر آنکه بیان شد از آن امام آثاری نیست ، که میتوان گفت از معروفترین آثار آن حضرت توحید مفضل است در مورد خداشناسی است. که آن حضرت املا نمود و مفضل بن عمر آن را به نگارش در آورد ، که در آن برخی از رموز و حکمت آفرینش موجودات و ذکر شده ، که تاکنون تنها برخی از آنها را بشر توانسته با علم خود به آن دست یابد و پی ببرد.

برخی از آثار منسوب به آن حضرت:
– رساله امام ششم به نجاشی (والی اهواز) معروف به رساله عبدالله بن نجاشی.
– توحید مفضل؛ امام صادق(ع) در مورد خداشناسی، املا نمود و مفضل بن عمر آن را به نگارش در آورد.
– کتاب اهلیلجه؛ از امام صادق(ع).
– کتاب مصباح الشریعه و مفتاح الحقیقه، منسوب به امام صادق(ع).
– نثر الدرر، منسوب به امام صادق(ع).

مطالعه بیشتر

soalcity.ir/node/2146

valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=question&id=922

hawzah.net/fa/Question/View/64047

parsine.com

fa.wikishia.net

pasokhgoo.ir/node/65060

pasokhgoo.ir/node/714

pasokhgoo.ir/node/37382

farsnews.com/newstext.php?nn=13920608000316

tebyan.net/newindex.aspx?pid=40042

wiki.ahlolbait.com

the14.ir/10023


برچسب ها: , , , , , , , , , , , , , ,
0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

پاسخی بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

معادله ی امنیتی *