چرا امام حسین(ع) با وجود علم به شهادت اهل و عیال را با خود بردند؟

/۰ دیدگاه /در /توسط

کد : 10131

متن شبهه یا سوال:

امام حسین علیه السلام وقتی میدانستند که راه برگشتی وجود نداره چرا زنان و کودکان را باخود به کربلا بردند؟

پاسخ اجمالی

۱. امامان ما در امور فردی، سیاسی و اجتماعی از علم غیب بهره نمی‌گرفتند، از این رو در جنگ، قیام، صلح و برخورد با مردم از علم غیب استفاده نمی‌کردند. اگر چنین بود، رفتار و زندگی آنان نمی‌توانست، الگو باشد.

۲. اینگونه نبود که اگر امام حسین(ع) خانواده خویش را با خود نبرد دیگر هیچ گزندی به خانواده ایشان نمیرسید.
زیرا دشمن که هیچ شرف و انسانیتی نداشت برایش فرقی نمیکرد که امام حسین(ع) خانواده اش همراهش باشد یا خیر، در‌ هر صورت نسبت به خانواده ایشان در هرجایی که بودند هتک حرمت میکردند.
خصوصا آنکه میتوانستند از هتک حرمت به خانواده ایشان برای اهرم فشار به جهت بیعت با یزید استفاده کنند.

پاسخ تفصیلی

– بین بردن اهل بیت امام حسین(ع) به سوی کربلا و علم غیب امام مبنی بر آینده جنگ منافات وجود ندارد؛ زیرا امامان ما در امور فردی، سیاسی و اجتماعی از علم غیب بهره نمی‌گرفتند، از این رو در جنگ، قیام، صلح و برخورد با مردم از علم غیب استفاده نمی‌کردند. اگر چنین بود، رفتار و زندگی آنان نمی‌توانست، الگو باشد.

– همراهى خانواده امام در حادثه عاشورا می تواند به جهت عوامل زیر باشد:

۱. تأییدی بر هدف امر به معروف و نهی از منکر

امام حسین(ع)هدف اصلی خود از بیعت نكردن با یزید و عدم سازش با حكومت او را اصلاح دین اسلام و اجرای امر به معروف و نهی از منكر بیان کرده بودند و با بردن زنان و كودكان این پیام را به بشریت داد که غرضشان جنگ طلبی و خونریزی نیست بلكه برای امر به معروف و نهی از منكر و هدایت نمودن مردم و جلو گیری از تحریف اسلام ناب محمدی از بیعت با یزید سر باز می زند.

اینکه حضرت اهل بیت را همراه خود به کوفه برد، الهامی بود که خود حضرت در پاسخ برادرش محمد حنفیه بیان می کند: «ان الله شاء ان یراهنّ سبایا؛ خداوند چنین خواسته است که آنان (اهل بیت) به اسارت برده شوند. »
(سید بن طاووس ، لهوف ،ص94؛ بحارالانوار، ج 44، ص 364)

۲. پیام رسانی

امام حسین (ع) برای تحقق بخشیدن به هدف خود از قیام، نهضت و قیام خود را در دو مرحله برنامه‏ریزی كرد. مرحله نخست، مرحله خون، قیام و شهادت و مرحله دوم مرحله پیام رسانی، بیدارگری، زنده نگهداشتن یاد و خاطره نهضت بود. مسئولیت مرحله نخست نهضت بر دوش مردان فداكار و از جان گذشته‏ای بود كه با تمام هستی خود در برابر ظلم و بیداد و انحراف ایستادگی كردند و در این راه به شهادت رسیدند. ولی مسئولیت بخش دوم نهضت و قیام از عهده مردان خارج بود. چرا كه یزید و یزیدیان را تصمیم بر آن بود كه در روز عاشورا هیچ مردی را زنده نگذارند.

در حقیقت امام(ع) با این کار، مبلغان خود را به شهرهاى مختلف و حتى به قلب حکومت دشمن فرستاد و پیام خود را به گوش همگان رساند، و در تاثیر پیام رسانی اهل بیت آن حضرت همین بس که پس از گذشت قرن ها هنوز هم آن حقیقت زنده است و حقیقت مظلومیت تیشع بر همگان روشن است.

۳- بی اثر سازی تبلیغات دشمن:

شام از آن روز كه به تصرف مسلمانان درآمد، تحت سیطره فرمان‏روایانى چون خالد پسر ولید و معاویه پسر ابوسفیان قرار گرفت. مردم این سرزمین، نه سخن پیامبر را دریافته بودند و نه روش اصحاب او را می‏دانستند و نه اسلام را آن‏گونه كه در مدینه رواج داشت، می‏شناختند. در نتیجه نسل جوان آن روز، از اسلام حقیقى چیزى نمیدانستند. شاید در نظر آنان، اسلام هم حكومتى بود مانند حكومت كسانى كه پیش از ورود اسلام بر آن سرزمین فرمان میراندند! تجمّل دربار معاویه، حیف و میل اموال عمومى، ساختن كاخ‏هاى بزرگ، تبعید و زندانى كردن و كشتن مخالفان، براى آنان امرى طبیعى بود؛ زیرا چنین نظامى نیم قرن سابقه داشت و كسانى بودند كه می‏پنداشتند آنچه در مدینه عصر پیامبر گذشته، چنین بوده است.
(سید جعفر شهیدى، قیام امام حسین(ع)، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامى، چ دوازدهم، ۱۳۶۷، ص ۱۸۵.)

معاویه حدود ۴۲ سال در شام حكومت كرد و در این مدت نسبتاً طولانى، مردم شام را به گونه‏اى پرورش داد كه فاقد بصیرت و آگاهى دینى باشند و در برابر اراده و خواست او، بی‏چون و چرا تسلیم شوند.
(محمد ابراهیم آیتی، بررسی تاریخ عاشورا، تهران، صدوق، چ هشتم، ۱۳۷۲ش، ص۴۷)

به طورى كه پس از پیروزى قیام عباسیان و استقرار حكومت ابوالعباس سفّاح، ده تن از امراى شام نزد وى رفتند و همه سوگند خوردند، كه تا زمان قتل مروان (آخرین خلیفه اموى)، نمی‏دانستیم، كه رسول خدا(ص) جز بنی امیه خویشاوندى داشت، كه از او ارث ببرند.
( ابن أبی الحدید، شرح نهج البلاغة، قم، مكتبة آیة الله المرعشی، ۱۴۰۴ق، ج۷، ص۱۵۹.)

بنابراین، جاى شگفتى نیست، اگر در مقاتل میخوانیم: به هنگام آمدن اسیران كربلا به دمشق، مردى در برابر امام زین ‏العابدین(ع) ایستاد و گفت: سپاس خدایى را كه شما را كشت و نابود ساخت و مردمان را از شرّتان آسوده كرد! حضرت كمى صبر كرد تا شامى هر چه در دل داشت بیرون ریخت؛ سپس با تلاوت آیاتى مانند: «إنما یرید الله لیذهب عنكم الرجس أهل البیت و یطهركم تطهیراً؛ خداوند می‏خواهد هرگونه پلیدى را از شما اهل بیت ببرد و شما را پاك سازد»( احزاب/۳۳) فرمود: این آیات در حق ما نازل شده است. پس از آن بود كه مرد فهمید آنچه درباره این اسیران شنیده، درست نیست. آنان خارجى نیستند؛ بلكه فرزندان پیامبر هستند؛ از آنچه گفته بود، پشیمان شد و توبه كرد.
(موفق بن احمد خوارزمى، ‏مقتل الحسین، قم، انوار الهدى، چ دوم، ‏۱۴۲۳ق،‏ ج۲، ص۶۹)

۴- افشاى ماهیت ستمگران حاکم:‏

بُعد دیگر علت حضور خاندان امام، نشان دادن چهره سفّاك، بیرحم و غیرانسانى یزید و حكومت وى بود. یكى از عوامل مؤثر در پذیرش پیام از سوى مردم و رساتر بودن تبلیغات از سوى پیام ‏آوران، عنصر مظلومیت است.

در همین راستا و بیان حقایق جنایات امویان در روز عاشورا امام سجاد(ع) در شام همین كه خواست دستگاه بنی امیه را رسوا كند، فرمود: پدرم امام حسین(ع) را با قطعه قطعه كردن، به شهادت رساندند. همچون پرنده‏اى در قفس، پر و بال او را شكستند تا جان داد. امام سجاد فرمود: اگر قصد كشتن دارید، چرا این گونه كشتید؟ چرا مثل پرنده بدنش را پاره پاره كردید؟ چرا كنار نهر آب، او را تشنه كشتید؟ چرا او را دفن نكردید؟ چرا به خیمه ‏هاى او حمله كردید؟ چرا كودك او را شهید كردید؟».
(عبد الرزاق مقرّم، ‏مقتل الحسین(ع)، بیروت، ‏مؤسسة الخرسان للمطبوعات، ۱۴۲۶ق، ص۳۳۴)

این كلمات به قدرى نزد افراد غیرقابل خدشه بود كه شام را طوفانى كرد و جنبش فكرى و فرهنگى، علیه رژیم اموى به راه انداخت.

یزید می‏خواست با كشتن مردان و به اسارت كشیدن خاندان اهل‏بیت، همه حركت‏ها را در نطفه خفه كند؛ به طورى كه همگان از چنین سرنوشتى ترسان و بیمناك باشند و خود بر اریكه قدرت تكیه بزند. اما قیام با عزت امام و پیام رسانى افشاگرانه و مظلومانه خاندان او، هسته‏ هاى ظلم‏ ستیزى را براى خونخواهى امام حسین(ع) و از بین بردن بنی امیه در نقاط مختلف سرزمین‏هاى اسلامى به وجود آورد.

مطالعه بیشتر

yon.ir/AhlHaram01

yon.ir/AhlHaram02

 

the14.ir/10131


برچسب ها: , , , , , , , , , , ,
شاید این موارد نیز مورد علاقه شما باشد
در کجای دنیا قصر را در کنار خرابه می‌سازند؟!
امام حسین (ع) فرمودند اگر کسی حق الناس به گردن دارد برگردد
امام زمان به زبان فارسی تسلط ندارند!
قطام افسانه یا واقعیت؟
یک دقیقه مثبت در صدا و سیما که حقیقت بیان شد!
مزخرف گویی در منابر!
استاد دانشگاه الازهر: خلافت با توطئه ای شبانه غصب شد
اگر حزن جدم زیاد سخت نبود باید ظهر عاشورا به جشن می‌پرداختیم!
0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

پاسخی بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

معادله ی امنیتی *