حجت نبودن خواب و ادعای احمد الحسن

/۰ دیدگاه /در , /توسط

کد 6195

متن شبهه یا سوال:

اینکه می‌گویند احمد الحسن و فرقه او دلیل انتساب خود به امام زمان و یمانی بودن احمد الحسن را، خواب می‌دانند درست است؟ اگر هست، اساساً خواب دیدن چقدر می‌تواند حجت باشد؟

پاسخ اجمالی

فرقه «احمد الحسن» چند سالی است که با ادعاهای گوناگون، پا در زمره مدعیان دروغین مهدویت گذاشته است. او در کارنامه خود ادعاهایی دارد که «فرزند امام زمان بودن»، «سفیر و وصی آن حضرت بودن» و… بخشی از آن‌هاست. او برای این ادعاهای خود نه تنها هیچ دلیل و مدرک منطقی ارائه نمی‌دهد بلکه مدعی است که تمام این‌ها در خواب به او الهام شده و می‌شود. وی در تاکید به این دلیل واهی حتی راهکار نیز ارائه می‌دهد. احمدالحسن در یکی از نوشته هایش دستور لازم برای دیدن حقایق در رؤیا و اثبات ادعای خود را اینگونه می‌نویسد:

«…بعد از اینکه سه روز روزه گرفتی و به حضرت فاطمه (س) دخت گرامی پیامبر متوسل شدی از خداوند بخواه که حقیقت را در رویا و خواب به تو نشان دهد.»

او در کتابی هم که منتشر نموده صراحتاً بیان می‌دارد که:
«…رؤیایی در خواب دیدم؛ گویی امام مهدی کنار درب نزدیک به ضریح سید محمد برادر امام حسن عسکری (ع) ایستاده بود و به من امر می‌کرد که به دیدارش بروم….».

این شخص طوری از رؤیا یاد می‌کند که گویی تنها راه شناخت وصی و حجت خدا بر روی زمین، خواب و رؤیاست و دین اسلام تا این حد محصور شده که برای معرفی امام (ع) راهی جز خواب دیدن ندارد. این در حالی است که در روایات وارد شده از معصومین (ع) در باب رؤیا و خواب، کلامی بر این مضمون که «رؤیا حجت شرعی بوده و واجب العمل است» را نداریم. مثلا امام صادق (ع) در روایتی می‌فرماید: «دین خدا، عزیزتر و با اهمیت‌تر از آن است که در خواب دیده شود!» آن حضرت در روایت دیگری خطاب به مفضل بیان می‌دارد: «ای مفضل، در حقیقت رویاها تفکر کن که چگونه واقعیات در آن‌ها وارونه جلوه داده شده، صادقه و دروغین‌اش به هم آمیخته می‌شود. پس اگر قرار بود تمام رویاها، حقیقت باشند، همه مردم در زمره پیامبران قرار می‌گرفتند و اگر تمامشان کذب و دروغ بودند دیگر هیچ منفعتی برای رویا نمی شد فرض نمود، در نتیجه اموری بی‌فایده می‌شدند. پس رویا گاهی رنگ حقیقت به خود می‌گیرد ولی در بیشتر اوقات غیر واقعی است که نمی‌توان به آن اعتماد نمود.»

با توجه به همین دو روایت می‌توان نتیجه گرفت که، اگر در رؤیا دستوراتی موافق با قرآن و روایات اهل بیت (ع) هم بود، برای بیننده خواب ایجاد تکلیف نمی‌کرد چه رسد به اینکه در این فرقه انحرافی رؤیاهایی که از جانب مریدان احمدالحسن نقل می‌شود، غالبا حاوی دستوراتی همچون تکفیر علما و موضوعات مخالف با امور و اعتقادات پذیرفته شده اسلامی است.

پاسخ تفصیلی

قبل از هرچیز باید دانست که فرقه «احمد الحسن» چند سالی است که با ادعاهای گوناگون، پا در زمره مدعیان دروغین مهدویت گذاشته است. او در کارنامه خود ادعاهایی دارد که بخشی از آنها از این قرار است:

• او ادعا می‌کند که «سید یمانی» موعود است که در روایات به عنوان یکی از نشانه‌های حتمی ظهور مطرح شده است.
• خود را با پنج واسطه فرزند امام عصر علیه السلام معرفی می‌کند.
• او مدعی است که سفیر و وصی خاص امام زمان علیه السلام است.

این شخص که فرقه او به «صرخی» ها هم معروف است برای این ادعاهای خود نه تنها هیچ دلیل و مدرک منطقی ارائه نمی‌دهد بلکه مدعی است که تمام این‌ها در خواب به او الهام شده و می‌شود. وی در تاکید به این دلیل واهی حتی راهکار نیز ارائه می‌دهد. او در یکی از نوشته هایش دستور لازم برای دیدن حقایق در رؤیا و اثبات ادعای خود را اینگونه می‌نویسد:
«…بعد از اینکه سه روز روزه گرفتی و به حضرت فاطمه«سلام الله علیها» دخت گرامی پیامبر متوسل شدی از خداوند بخواه که حقیقت را در رویا و خواب به تو نشان دهد.» (پاسخ های روشنگر بر بستر امواج/ ج1/ص9)

او در کتابی هم که منتشر نموده صراحتاً بیان می‌دارد که:
«…رؤیایی در خواب دیدم؛ گویی امام مهدی کنار درب نزدیک به ضریح سید محمد برادر امام حسن عسکری «علیه السلام» ایستاده بود و به من امر می‌کرد که به دیدارش بروم….» (بیان قصه اللقاء/ص 15)

این شخص طوری از رؤیا یاد می‌کند که گویی تنها راه شناخت وصی و حجت خدا بر روی زمین خواب و رؤیاست و دین اسلام تا این حد محصور شده که برای معرفی امام علیه السلام راهی جز خواب دیدن ندارد. این در حالی است که در روایات وارد شده از معصومین علیهم السلام در باب رؤیا و خواب، کلامی بر این مضمون که «رؤیا حجت شرعی بوده و واجب العمل است» را نداریم. تنها کاربرد خواب و رؤیا در بین انواع و اقسام آن به شرط صادقه بودن، بشارت و یا اطلاع از خبری در حال یا آینده نزدیک است که حتی همین هم به معنای الزام در عمل کردن به محتویات خواب نیست.

علامه حلی «ره» در همین زمینه می‌فرماید: «اگر کسی معصومی را در خواب ببیند که به او دستوری می‌دهد، انجام دادن آن دستور واجب نیست». (اجوبه المسائل المهنائیه/ص97-98» علاوه بر این‌ها، در همین موضوع ـ یعنی عدم حجیت خواب ـ روایاتی وارد شده که فضای بحث را روشن‌تر می‌کند. به این روایات توجه بفرمایید:

1. امام صادق علیه السلام می‌فرماید: «الرُّؤْيَا عَلَى‏ ثَلَاثَةِ وُجُوهٍ بِشَارَةٍ مِنَ اللَّهِ لِلْمُؤْمِنِ وَ تَحْذِيرٍ مِنَ الشَّيْطَانِ وَ أَضْغَاثِ أَحْلَامٍ./ رؤیا بر سه قسم است: بشارتی از جانب خداوند برای مومنین، ترساندنی از طرف شیطان و خواب‌های آشفته.» (کافی/ج8/ص90)

2. در روایت دیگری آن حضرت پیرامون همین موضوع بیان می‌دارند که: «إِنَّ دِينَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَعَزُّ مِنْ‏ أَنْ‏ يُرَى فِي النَّوْم‏/ دین خدا، عزیزتر و با اهمیت‌تر از آن است که در خواب دیده شود!» (کافی/ج3/ص483)
در این روایت هم، نفی استفاده و استناد به رؤیا در موضوعات فقهی و احکامی صراحتاً بیان شده است. پس وقتی رؤیا نمی‌تواند در استنباط احکام فقهی نقشی داشته باشد، در مسائل اعتقادی قطعا قابل استناد نخواهد بود. به همین دلیل هم هست که علامه مجلسی پس از تایید سند این روایت می‌نویسد: «ثم إن هذا الخبر یدل علی أن بالنوم لا تثبت الاحکام/ این روایت دلالت می‌کند که با رؤیا و خواب نمی‌توان احکام الهی را ثابت کرد». (بحار الانوار/ج58/ص237»

3. در رساله توحید مفضل، امام صادق علیه السلام در مورد استناد به خواب و رویا خطاب به مفضل می‌فرماید که:
«فَكِّرْ يَا مُفَضَّلُ فِي الْأَحْلَامِ كَيْفَ دَبَّرَ الْأَمْرَ فِيهَا، فَمَزَجَ صَادِقَهَا بِكَاذِبِهِ، فَإِنَّهَا لَوْ كَانَتْ كُلُّهَا تَصْدُقُ لَكَانَ النَّاسُ كُلُّهُمْ أَنْبِيَاءَ وَ لَوْ كَانَتْ كُلُّهَا تَكْذِبُ، لَمْ يَكُنْ فِيهَا مَنْفَعَةٌ بَلْ كَانَتْ فَضْلًا لَا مَعْنَى لَهُ فَصَارَتْ تَصْدُقُ أَحْيَاناً وَ تَكْذِبُ كَثِيراً لِئَلَّا يَعْتَمِدَ عَلَيْهَا كُلَّ الِاعْتِمَادِ/ ای مفضل، در حقیقت رویاها تفکر کن که چگونه واقعیات در آنها وارونه جلوه داده شده، صادقه و دروغین اش به هم آمیخته می‌شود. پس اگر قرار بود تمام رویاها، حقیقت باشند، همه مردم در زمره پیامبران قرار می‌گرفتند و اگر تمامشان کذب و دروغ بودند دیگر هیچ منفعتی برای رویا نمی‌شد فرض نمود، در نتیجه اموری بی فایده می‌شدند. پس رویا گاهی رنگ حقیقت به خود می‌گیرد ولی در بیشتر اوقات غیر واقعی است که نمی‌توان به آن اعتماد نمود.» (فصول المهمه/ج1/ص690)

با توجه به همین چند روایت می‌توان نتیجه گرفت که، اگر در رؤیا دستوراتی موافق با قرآن و روایات اهلبیت علیهم السلام بود برای بیننده خواب ایجاد تکلیف نمی‌کرد چه رسد به اینکه در این فرقه انحرافی رؤیاهایی که از جانب مریدان احمدالحسن نقل می‌شود، غالبا حاوی دستوراتی همچون تکفیر علما و… است.

نهایتا اینکه اینگونه خواب‌ها ـ بر فرض صحت وجود چنین خواب‌هایی! ـ خواب‌هایی شیطانی است که برای انحراف در اعتقادات دینی مردم آخرالزمان القاء گردیده است و هیچگونه حجیت شرعی ندارد. پس برای اثبات احکام شرعی و اصول مهم اعتقادی همچون موضوع مهدویت و…، به علم نیاز داریم نه ظن و گمانِ حاصل از خواب و رویا.

    مطالعه بیشتر

    –

    the14.ir/6195


    0 پاسخ

    دیدگاه خود را ثبت کنید

    تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
    در گفتگو ها شرکت کنید.

    پاسخی بگذارید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

    معادله ی امنیتی *