آیا کتابی که ۱۴۰۰ سال از تالیف آن می‌گذرد برای امروز ما کارایی دارد؟

/۰ دیدگاه /در , /توسط

کد 6533

متن شبهه یا سوال:

آیا کتابی که ۱۴۰۰ سال از تالیف آن می گذرد برای امروز ما کارایی دارد؟ مثلا ما امروز شتر از کجا پیدا کنیم و برای درک خلقت به آن نگاه کنیم.

پاسخ اجمالی

برای پاسخ به نکات زیر توجه بفرمایید:

1. از زمان نگارش کتاب قانون بو علی سینا در زمینه طب و پزشکی بیش از هزار سال می‌گذرد. این کتاب، چیزی بیش از هفتصد سال در دانشگاه‌های معتبر پزشکی دنیا تدریس شده و می‌شود. آیا کسی هست که بگوید، «با توجه به قدمت این کتاب، آیا محتویات آن برای امروز ما سودمند است؟» یا اینکه «ما امروز اسطوخودوس و شکر سرخ از کجا پیدا کنیم تا بتوانیم برخی بیماری‌ها را درمان کنیم؟» اصلا، قرآن قدیمی تر است یا «انجیل»، «تورات» و «اوستا»؟

2. قرآن کتابی است برای هدایت انسان، با دستور العمل های حقوقی، اخلاقی، اجتماعی و… این دستورات که کهنه نمی‌شوند. دروغ همیشه بد است، قاتل باید مجازات شود، عمل به وصیت میت واجب است و دست اندازی به مال و ناموس مردم همیشه مذموم، ناپسند و حرام است. پس از حیث دستورات قرآنی نمی‌توان حکم به کهنگی قرآن کرد.

3. از جهت مثال‌های قرآنی هم وضع به همین منوال است. «اینکه ما امروز شتر از کجا بیاوریم تا به آن نگاه کنیم» بهانه‌ای است برای پنجه کشیدن به چهره نورانی قرآن. انصافا در تمام دنیا، کدام کشور و ملیتی است که شتر ندیده باشد و از ویژگی های آن مطلع نباشد؟! حال فرض کنیم اگر قرآن حیوان یا مورد دیگری را مثال می‌زد باز هم چنین بهانه جویی هایی یود. قرآن از مثال‌های دیگر هم برای نشان دادن عظمت خلقت الهی استفاده کرده است. «مگس»، «عنکبوت»، «آسمان»، «زمین»، «کوه»…  آیا به همه موارد و مثال‌هایی که در قرآن آمده دسترسی نداریم یا راه بهانه‌جویی و عناد را در پیش گرفته ایم؟!

4. اعجازهای علمی قرآن هم از آن دسته مطالبی است که جاودانگی قرآن را به رخِ بشر امروز می‌کشد. موضوعی که دانشمندان بسیاری اعم از مسلمان و غیر مسلمان در مورد آن‌ها کتاب‌ها نوشته و مقالات ارائه داده اند. «کروی بودن زمین»، «کمبود اکسیژن در ارتفاع»، «قدرت جاذبه»، «مکانیسم حیات زنبور عسل» و… همه و همه مطالبی است که علم بشری کم و بیش به آن‌ها رسیده است. چه بسا بسیاری از معجزات علمی آن برای انسان مکشوف نشده است.

به حق باید گفت: قرآن کتابی است که هرگز رنگ کهنگی به خود نمی‌گیرد و برای تمام نسل‌ها در طول حیات بشر، مفید و سودمند است.

پاسخ تفصیلی

قبل از هر پاسخی، به چند مثال زیر توجه کنید:

1. از زمان نگارش کتاب قانون بو علی سینا در زمینه طب و پزشکی بیش از هزار سال می‌گذرد. این کتاب، چیزی بیش از هفتصد سال در دانشگاه‌های معتبر پزشکی دنیا تدریس شده و می‌شود. آیا کسی هست که بگوید، «با توجه به قدمت این کتاب، آیا محتویات آن برای امروز ما سودمند است؟» یا اینکه «ما امروز اسطوخودوس و شکر سرخ از کجا پیدا کنیم تا بتوانیم برخی بیماری‌ها را درمان کنیم؟»

2. کتاب تاریخ طبری در قرن سوم هجری نگاشته شده است. چرا کسی نمی‌گوید «هزار و صد سال از نگارش آن می‌گذرد، مطالب آن برای ما امروز ما مفید نیست»؟ ایضا همین اشکال به کتاب‌هایی مثل شاهنامه و… هم وارد است.

3. اصلا، قرآن قدیمی‌تر است یا «انجیل»، «تورات» و «اوستا»؟ چرا کسی در مورد انجیل تحریف شده و توراتِ بهم ریخته، مدعی نمی‌شود که «دوران آن‌ها گذشته و دیگر نمی‌شود به آن‌ها استناد کرد»؟ شاید دلیل آن را بتوان در بنگاه‌های شبهه پراکنی صهیونیست‌ها جستجو کرد که برخی از این کتاب‌ها منسوب به آن‌هاست.

اما در پاسخ به کسانی که بدون اطلاع، دست به انتشار چنین شبهاتی می‌زنند و یا تحت تاثیر این شبهات قرار می‌گیرند باید گفت:

بله، قرآنی که بیش از 1400 سال از زمان نزول آن می‌گذرد، برای امروز ما کارایی دارد. چرا؟ توجه بفرمایید:

1. قرآن کتابی است برای هدایت انسان، با دستور العمل های حقوقی، اخلاقی، اجتماعی و… . این دستورات که کهنه نمی‌شوند. دروغ همیشه بد است، قاتل باید مجازات شود، عمل به وصیت میت واجب است و دست اندازی به مال و ناموس مردم همیشه مذموم، ناپسند و حرام است. پس از حیث دستورات قرآنی نمی‌توان حکم به کهنگی قرآن کرد.

2. از جهت مثال‌های قرآنی هم وضع به همین منوال است. «اینکه ما امروز شتر از کجا بیاوریم تا به آن نگاه کنیم» بهانه‌ای است برای پنجه کشیدن به چهره نورانی قرآن. انصافا در تمام دنیا، کدام کشور و ملیتی است که شتر ندیده باشد و از ویژگی‌های آن مطلع نباشد؟! حال فرض کنیم اگر قرآن می‌فرمود به «شیر نگاه کنید که چگونه آفریده شده است» همین اشکال مطرح می‌شد که «شیر از کجا پیدا کنیم؟» اوضاع مثال‌های دیگر حیوانی هم همینطور است.

3. از مثال مربوط به شتر که بگذریم، قرآن از مثال‌های دیگر هم برای نشان دادن عظمت خلقت الهی استفاده کرده است. به این مثال‌ها توجه بفرمایید:

• «يا أَيُّهَا النَّاسُ ضُرِبَ مَثَلٌ فَاسْتَمِعُوا لَهُ إِنَّ الَّذينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لَنْ يَخْلُقُوا ذُباباً وَ لَوِ اجْتَمَعُوا لَهُ وَ إِنْ يَسْلُبْهُمُ الذُّبابُ شَيْئاً لا يَسْتَنْقِذُوهُ مِنْهُ ضَعُفَ الطَّالِبُ وَ الْمَطْلُوب‏/ اى مردم! مثلى زده شده است، به آن گوش فرا دهيد: كسانى را كه غير از خدا مى‏خوانيد، هرگز نمى‏توانند مگسى بيافرينند، هر چند براى اين كار دست به دست هم دهند! و هر گاه مگس چيزى از آن‌ها بربايد، نمى‏توانند آن را باز پس گيرند! هم اين طلب‏كنندگان ناتوانند، و هم آن مطلوبان‏»(حج/73)

• «مَثَلُ الَّذينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ أَوْلِياءَ كَمَثَلِ الْعَنْكَبُوتِ اتَّخَذَتْ بَيْتاً وَ إِنَّ أَوْهَنَ الْبُيُوتِ لَبَيْتُ الْعَنْكَبُوتِ لَوْ كانُوا يَعْلَمُونَ/ مثَل كسانى كه غير از خدا را اولياى خود برگزيدند، مثَل عنكبوت است كه خانه‏اى براى خود انتخاب كرده در حالى كه سست‏ترين خانه‏هاى خانه عنكبوت است اگر مى‏دانستند». (عنکبوت/41)

• «أَ فَلَا يَنظُرُونَ إِلىَ الْابِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ(17) وَ إِلىَ السَّمَاءِ كَيْفَ رُفِعَتْ(18) وَ إِلىَ الجِْبَالِ كَيْفَ نُصِبَتْ(19) وَ إِلىَ الْأَرْضِ كَيْفَ سُطِحَت‏/ آيا آنان به شتر نمى‏نگرند كه چگونه آفريده شده است؟! (17) و به آسمان نگاه نمى‏كنند كه چگونه برافراشته شده؟! (18) و به كوه‏ها كه چگونه در جاى خود نصب گرديده! (19) و به زمين كه چگونه گسترده و هموار گشته است؟!» (غاشیه/17ـ20)

«مگس»، «عنکبوت»، «آسمان»، «زمین»، «کوه»… از این مثال‌ها در دسترس‌تر چیزی داریم؟ آیا به همه موارد و مثال‌هایی که در قرآن آمده دسترسی نداریم یا راه بهانه‌جویی و عناد را در پیش گرفته ایم؟!

4. اعجازهای علمی قرآن هم از آن دسته مطالبی است که جاودانگی قرآن را به رخِ بشر امروز می‌کشد. موضوعی که دانشمندان بسیاری اعم از مسلمان و غیر مسلمان در مورد آن‌ها کتاب‌ها نوشته و مقالات ارائه داده اند. «کروی بودن زمین»، «کمبود اکسیژن در ارتفاع»، «قدرت جاذبه»، «مکانیسم حیات زنبور عسل»، «زوجیت گیاهان»، «امکان سفر به فضا با استفاده از داشته‌های علمی»، همه و همه مطالبی است که علم بشری کم و بیش به آن‌ها رسیده است. تازه این هنوز اول راه است و چه بسا بسیاری از معجزات علمی آن برای انسان مکشوف نشده است.

به حق باید گفت: قرآن کتابی است که هرگز رنگ کهنگی به خود نمی‌گیرد و برای تمام نسل‌ها در طول حیات بشر، مفید و سودمند است.

    مطالعه بیشتر

    –

    the14.ir/6533


    0 پاسخ

    دیدگاه خود را ثبت کنید

    تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
    در گفتگو ها شرکت کنید.

    پاسخی بگذارید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

    معادله ی امنیتی *